Biologisch tuinieren is een benadering van tuinieren waarbij natuurlijke processen worden gebruikt om planten te kweken en te verzorgen zonder het gebruik van synthetische chemicaliën, pesticiden of kunstmest. Het is gebaseerd op het behoud van de bodemgezondheid, het maximaliseren van biodiversiteit en het minimaliseren van milieuschade.
Enkele kenmerken van biologisch tuinieren zijn onder meer:
- Gebruik van organische materialen: Biologische tuinders gebruiken compost, mest en andere organische materialen om de bodem te verbeteren en voedingsstoffen aan de planten te leveren.
- Biodiversiteit bevorderen: Het aanmoedigen van biodiversiteit in de tuin, zoals het planten van verschillende soorten gewassen en het aantrekken van nuttige insecten en dieren om plagen onder controle te houden.
- Natuurlijke plaagbestrijding: Biologische tuiniers vertrouwen op natuurlijke methoden om plagen onder controle te houden, zoals het introduceren van roofinsecten, het gebruik van afweermechanismen zoals geurafweermiddelen en het handmatig verwijderen van ongedierte.
- Ecologisch evenwicht: Het streven naar een evenwicht tussen planten, dieren en micro-organismen in de tuin om een gezonde omgeving te behouden waarin planten gedijen.
- Duurzaamheid: Biologisch tuinieren streeft naar duurzaamheid op lange termijn door de bodemgezondheid te behouden, het behoud van natuurlijke hulpbronnen en het minimaliseren van schade aan het milieu.
Door biologisch te tuinieren, kunnen tuinders niet alleen gezonde en smakelijke producten verbouwen, maar ook bijdragen aan het behoud van de natuurlijke ecosystemen en het verminderen van de impact op het milieu.
Geïmpregneerd hout wordt behandeld met chemicaliën om het beter bestand te maken tegen aantasting door insecten, schimmels en andere organismen. Deze chemicaliën kunnen onder andere koper, chroom en arseen bevatten. Vanwege de aanwezigheid van deze chemicaliën wordt geïmpregneerd hout over het algemeen niet beschouwd als biologisch in de context van biologisch tuinieren.
Worteldoek is een doek die wordt gebruikt in tuinen om de groei van onkruid te voorkomen, terwijl het water doorlaat naar de bodem. Het doel van worteldoek is om de groei van onkruid te verminderen en tegelijkertijd de doorlaatbaarheid van water en lucht naar de bodem te behouden.
Hoewel worteldoek geen chemische behandelingen bevat zoals sommige andere tuinmaterialen, wordt het niet beschouwd als biologisch, omdat het vaak is gemaakt van synthetische materialen zoals polypropyleen of polyester.
Biologisch tuinieren richt zich op het gebruik van natuurlijke en duurzame materialen. Daarom geven veel biologische tuinders de voorkeur aan natuurlijke alternatieven voor worteldoek, zoals organische mulch (zoals houtsnippers of stro) of zelfs oude kranten of karton, die na verloop van tijd afbreken en de bodem verrijken. Deze materialen zijn biologisch afbreekbaar en passen beter bij de principes van biologisch tuinieren.